پوکی استخوان بیماری است که در آن چگالی استخوان کم شده و به ساختار میکروسکوپی خلل وارد می شود، در نتیجه استخوان شکننده تر شده و خطر شکسته شدن استخوانها به خصوص سر استخوان ران که در حفرهی استخوان لگن قرار دارد و نیز استخوانهای مچ دست و مهره های پشت افزایش می یابد یکی از راه های درمان طبیعی رفع پوکی استخ.ان با بره موم است .

– استخوان عمدتا از پروتئین ها و کانیهای کلسیم ساخته شده است. – در کودکی و بلوغ مقدار استخوان افزایش می یابد و در دهه ی ۲۰ عمر به حداکثر می رسد.

– از حدود ۴۰ سالگی کاهش مقدار استخوان زنان و مردان آغاز میشود و تا پایان عمر ادامه می یابد.

– خطر پوکی استخوان به دو چیز وابسته است:

۱- مقدار استخوانی که شخص در دهه ی ۲۰ عمر خود دارد.

۲- مقداری که به تدریج از دست میدهد.

بیماران مبتلا به پوکی استخوان بیشتر به خاطر شکستگی ها به درمانگاه مراجعه می کنند. از نظر بافت شناسی، پوشش خارجی استخوان (ضریع)، تعداد و اندازه ی تیغه های استخوانی بافت اسفنجی کاهش می یابد. بافت استخوانی اسفنجی، قسمت عمده ی مهره های پشت و دنده ها و دو

سر استخوان های دراز را تشکیل میدهد و بافت استخوانی متراکم، تنه ی استخوان های دراز را تشکیل میدهد. بین دو سر استخوان های دراز و تنه ی آنها یک ناحیه ی رشد طولی استخوان وجود دارد که به عنوان مثال این ناحیه در گوسفند جوان نرم است ولی در گوسفند پیر استخوانی می شود و رشد طولی استخوان متوقف می گردد.

* پوکی استخوان نتیجه ی نازک شدن آن است که شکننده اش می سازد. * اگرچه پوکی استخوان در زنان سالخورده شایع تر است ولی در هر سنی رخ میدهد.

یکی از ۳۰ زن و یکی از ۵ مرد(هشتادساله) در نتیجه ی پوکی استخوان دچار شکستگی می شوند. پوکی استخوان بیشتر به بافت اسفنجی آسیب می رساند و آن را ترد و شکننده می سازد. پوکی استخوان دو نوع است: اولیه و ثانویه.

پوکی اولیه عمدتا ناشی از کمبود هورمون استروژن است. پوکی ثانویه از مصرف داروهایی مثل هورمونهای کورتیکواسترویید یا بیماری ای مثل پرکاری تیروئید می باشد.

* علامات مرض پوکی استخوان پیشامد شکسته شدن آن است. * شکستن استخوان های مچ دست، مهره ی پشت و سر استخوان ران بسیار شایع است.

* شکستگیها معمولا در بیمارستانها درمان می شوند ولی شکستگی سر استخوان ران به عمل جراحی نیاز دارد.

شکستگی مهره ی پشت زمانی رخ می دهد که مهره فشرده شود.

* شکستگی مهره بسیار دردناک است، قد را کوتاه می کند و ستون مهره ها خم می شوند.( قوزی شدن)

عوامل خطر پوکی استخوان سه دسته اند:

الف- عوامل ثابت که عبارتند از :

۱- مصرف نکردن هورمون جانشین به وسیله ی زنان یائسه

۲- سابقه ی فردی شکستگی استخوان

۳- نژاد سفید

۴- سالخوردگی

۵- لاغری

۶- کمبود استروژن ناشی از زود یائسه شدن یا برداشتن تخمدان ها

۷- پرکاری غدهی تیروئید

۸- کم کاری غده های تناسلی

ب- عوامل خطر متغیر که عبارتند از:

۱- زیاده روی در مصرف الکل و کافئین

۲- مصرف دراز مدت هورمون کورتیکواسترویید

۳- مصرف دراز مدت فنی توئین

در بیماری پوکی استخوان ضایعات و اتلاف املاح کلسیم و فسفر باعث می شود که استخوانها سوراخ سوراخ (شبیه نان سوخاری) ترد و شکننده گردند. مهره های استخوانی در ستون فقرات ممکن است به هم فشرده و باعث خمیدگی پشت یا گوژپشتی یا گردی پشت کردد و یا این که باعث انحراف جانبی ستون مهره ها شود. معمولا این نوع تغییر یا بدشکل شدن ستون فقرات باعث میشود که سایر قسمت های بدن به خصوص اعضای مجاور نیز دچار اختلال و ناراحتی شوند.

تغذیه با رژیم هایی که کلسیم کافی ندارند، تغییرات هورمونی در زنان، بالا بودن سن و زندگی با روش غیرفعال یا کم تحرکی، در تولید بیماری پوکی استخوان دخالت دارند. همچنین مصرف مواد مخدر یا داروها، اعتیاد به الكل، عدم تحمل لاکتوز یا قند شیر و جذب ناقص کلسیم می توانند خطر ابتلا به بیماری پوکی استخوان را افزایش دهند. سایر عوامل خطر برای تولید این بیماری عبارتند از: غیرطبیعی بودن یا عدم توقف قاعدگی در خانم ها، ظریف یا کوچک اندام بودن خانمها و استعمال دخانیات.

یائسگی که همراه با کاهش سریع و ناگهانی مواد معدنی استخوان ها است، نقطه ای بحرانی و خطرناکی در تولید بیماری پوکی استخوان می باشد.

متاسفانه بیشتر مردم فقط بعد از این که بیماری پوکی استخوان پیشرفت کرده است از آن آگاهی پیدا می کنند. در حالی که اقدام صحیح این است که در این دورهی بحرانی برای راهنمایی با یک پزشک مشورت کنید. در حقیقت غالبا اولین علامت و اخطار، یک کمردرد شدید در موقع بلند کردن یا خم شدن است که معمولا نشان دهنده ی خرابی و اضمحلال یک مهرهای استخوانی است. در بعضی افراد ممکن است نشانی های از دست رفتن فرم طبیعی ستون فقرات افزایش یابد، از جمله این نشانیها، به وجود آمدن قوز پشت و کوتاه شدن قد است.

پوکی و تهی شدن استخوانها، بیماری است که نیمی از زنان بالای ۴۰ سال به آن مبتلا میشوند که این بیماری به مرور زمان باعث شکنندگی استخوان های آنها میشود. زنان تقريبا دو برابر مردان در مخاطره ی شکستگی لگن قرار دارند.

به طور سنتی بره موم برای رفع پوکی و کمک به جوش خوردن استخوان ها به یکدیگر استفاده می شد. در سال ۱۹۷۸ پزشکان لهستانی این فرضیه را بر روی حیوانات آزمایش کردند. آنها عصاره ی اتانولیک بره موم را به داخل استخوان رادیال چند سگ تزریق کردند. آن پزشکان مدعی شدند که ترمیم بافت استخوانی در برابر سریع تر از موارد درمان نشده با بره موم بوده است.

در سال ۱۹۸۵ دوباره در لهستان تحقیق مشابهی انجام شد. اما این بار با موارد انسانی ۲۲ بیمار با بیماری Legg – Calve – Parthes (در مفصل لگن) تحت تزریق با مایع بره موم قرار گرفتند و ۳۲ بیمار دیگر نیز درمان های متداول را دریافت کردند. بیمارانی که با بره موم درمان شدند بهبود بیشتری را نسبت به گروه شاهد نشان دادند. اگرچه در حال حاضر تحقیقی در دست نیست اما توجه به نقش بره موم در درمان پوکی استخوان، جالب توجه خواهد بود.

نکته خود درمانی :

مصرف بره موم حداکثر ۳ گرم (اندازه یک حبه قند ) در طی روز و به مدت ۲ تا ۳ هفته در طی دوره ی شکستگی استخوان و رفع پوکی استخوان توصیه می شود.

نکته مهم : اگر بره موم خام مصرف کی کنید حتما دقت کنید که فقط بره موم تازه مصرف کنید بره موم تازه دارای رنگ سبز و قرمز هستند و هیچ الودگی ندارد از مصرف بره موم های تیره رنگ به شدت خورداری کنید

بره موم ها به سه دلیل تیره رنگ می شوند :

1 – بره موم های تازه زمانی که توسط زنبور عسل تولید میشود سبز رنگ و زرد رنگ و قهوه ای روشن و قرمز هستند کم کم به مرور زمان به دلیل استفاده زنبور عسل از ان رنگش به سمت تیره گی میرود

2- بره موم ان را برای ضذ عفونی استفاده می کند لذا بره موم های سیاه دارای الودگی هستند اما بره موم های سبز نه

3 در بعضی مناطق با توجه به پوشش گیاهی منطقه بره موم قهوه ای تولید می شود این بره موم ها مستثنی هستند