انواع عسل و تقسیم بندی اصلی آن ها

عسلها دارای دسته بندی های متفاوتی  هستند از قبیل :

دسته بندی از نظر منشا گیاهی

دسته بندی از نظر  منطقه

 دسته بندی از نظر زنبور دار

دسته بندی از نظر عرض جغرافیایی

دسته بندی از نظر ارتفاع

و……

 ولی در واقعیت عسلها نخست به چهار دسته اصلی  تقسیم شده و به ترتیب شاخه شاخه شده و هر کدام براساس محیط که در ان قرار دارند خصوصیات و اصالت شان و معایب شان  مشخص میشود.

  دسته بندی و تقسیم بندی  اصلی عسلها : 

1 _  کوهی یا کوهستانی

2_ دشتی

3_ باغی

4_  زراعی

عسلهای دشتی  :

 این نوع  بیشتر در مناطق دشتی نواحی مرکزی ایران یافت می شود اغلب این مناطق کم آب و با پوشش گیاهی خیلی ضعیفی همراه هستند و بیشتر پوشش این مناطق گیاهانی چون خار شتر و درمنه و … است.

محصول حاصله در این مناطق به دلیل  نبود تنوع زیاد گیاهان شهد زا و ارتفاع پایین از سطح دریا و باد خیز بودن آن ها  کیفیت مطلوبی ندارند اما نسبت به نوع های باغی و زراعی  در درجه ارزشمندی بالاتری قرار دارند.

عسلهای باغی :

این نوع  از قرار دادن زنبور ها در باغات و یا در کنار باغات  بهار نارنج و دیگر مرکبات  و یا  محصول حاصل از هر نوع میوه ای را شامل میشود این نوع  دارای میزان ساکارز بالا که اصلا برای بیماران به خصوص بیماران  دیابتی و ورزشکاران  مناسب نیست و رطوبت بسیار بالای دارند و  شل هستند  و خیلی زود رس می بندند و احتمال ترشیدگی در بلند مدت وجود دارد و خواص درمانی پایینی دارند  و از همه مهمتر چنین عسل های دارای پس ماند مواد شیمیایی حاصل از سم پاشی باغات را دارند که بسیار خطرناک می باشند و استفاده آنها تحت هیچ شرایطی توصیه نمیشود در این باغات هدف تولید عسل نیست بلکه هدف افزایش تولید  و گرد افشانی محصول است و عسل تولید شده محصول جانبی این باغات میباشد و این نوع حتی امکان صادرات هم ندارند.

عسلهای زراعی :

این نوع  بیشتر در مزارع یونجه و شبدر و کدو و خیار  و کلزا و افتاب گردان و … حاصل میشوند و کیفیتشان درحد همین گیاهان می باشد و چیزی بیشتری ندارند. عسل این نوع گیاهان دارای عطر و طعم مشتری پسندی هستن و از نظر مشتری طعم و بو نشانگر بهترین بودن است در حالی که چنین برداشتی  نادرست بوده بلکه اثری که در طول مصرف بر بدن  میگذارد تعیین کننده کیفیت است این نوع  نیز به دلیل سمپاشی های متعدد برای رشد و تلف کردن آفات این گیاهان دارای پس ماند مواد شیمیایی بوده و اثر مخرب و خورنده ای روی اعضای داخلی بدن می گذارد و منجر به بیماری های متعددی می شود و سلامتی انسان و جانوران را به خطر می اندازد  و مصرف ان تحت هیچ شرایطی توصیه نمی شود.

عسل کوهستانی :      

این نوع عسل از قرار دادن زنبور ها در مناطق کوهستانی رشته کوه های مرتفع و نه کوهپایه ها  حاصل میشود

 در این مناطق به دلیل ارتفاع بالا از سطح دریا عسل های خیلی خوش طعم و خوش عطری  حاصل می شود و به دلیل وجود  انواع گیاهان وحشی و خودرو   چون پونه کوهی و  گون گزانگبین و گون سیاه و گون سفید و پسته وحشی و سماق وحشی  و  بلوط    انگور وحشی و قنقال وحشی و زالزالک وحشی دیگر گیاهان  وحشی و ترکیب این شهد های مختلف در داخل شکم زنبور عسل ، محصولی بسیار با ارزش و درمانی  و کمیابی را خلق می کند

منشا این عسلها گیاهان هستند که به صورت جداگانه هر کدام کاربرد دارویی متعددی دارند و مسلما عسلی که حاصل میشود نیز  درمانی تر می باشد

این نوع  همگی در کوهستان هایی تولید می شوند که از حضور ضایعات و سازه ها انسانی از قبیل کارخانه ها و شهرک های صنعتی و  مسکونی و سم پاشی ها و باغات به دور هستند و در نتیجه عسل های کوهستانی از اثرات مخرب این نوع مسایل به دورند و میتواند اثرات شفا بخشی را برای انسان  ممکن کند  و از آن کاربرد دارویی گرفت

هر ماده که تحت هر شرایطی چه خواسته چه ناخواسته وارد جریان شهد گل ها شود که زنبور از ان استفاده می کند باعث میشود که متابولیسم زنبور عسل به هم بخورد و  روند  تولید  و سلامتی زنبور عسل  و محصول تولید شده را با مشکل روبه رو کند و به جای شفا دهی به عامل بیماری زایی برای انسان تبدیل شود  و مشکلات جبران ناپذیری برای سلامتی ایجاد کند لذا به  تمامی دوستان و مصرف کنندگان توصیه می شود که از عسل های دشتی و کوهستانی استفاده کنند تا ناخواسته درگیر چنین مشکلاتی نشوند و سلامتی شان به خطر نیفتد.

با تشکر از شما که پذیرا بودین

 مهندس اسماعیلی عسل گراوان